05. "I'm a pussy and I admit it."

     Gdy wyszłyśmy z budynku, skierowałyśmy się do samochodu Lindy, który znajdował się po stronie parkingu dla studentów, jednak moje serce przez cały czas biło w niecodzienny sposób. Zaczynałam wątpić w siebie po raz milionowy dzisiejszego wieczoru. Ale kto mógłby mnie oceniać? Byłam tu, Chandler Grey, pewna szóstkowa uczennica, która nigdy nie nosiła niczego nieodpowiedniego w swoim życiu, dzisiaj miała na sobie sukienkę, która ledwo zakrywała mój tyłek i jakieś szpilki, które sprawiały wrażenie, że nogi były dziesięć razy dłuższe, niż są w rzeczywistości. Nie mogłam przeboleć tego faktu, jak krótka była moja sukienka. Jeśli zrobię jakikolwiek ruch, jak na przykład schylenie się w dół, jest sto procent szans, że mój tyłek będzie widzialny dla każdego, kto będzie na mnie patrzył. Wygląda na to, że mój mózg nie działa dobrze, skoro dałam się na to namówić Lindzie.
     - Przestań myśleć i po prostu poczuj te emocje! – nawet jeśli ostatecznie podjęłam decyzję o powrocie do mojego pokoju, nie mogłam tego zrobić. Było za późno. Byłyśmy właśnie w samochodzie, jadąc na imprezę.
     - Moi rodzice zamordowaliby mnie, jeśli zrobiłabym imprezę w naszym domu! – to jest po prostu śmieszne, że imprezy tego typu są praktycznie co weekend. Wcześniej mogłabym przypuszczać, że ich rodzice mieli trochę moralności, ale teraz widzę, że nie mają jej w ogóle.
     - Jesteśmy! – powiedziała Linda śpiewającym głosem. Wyjrzałam przez okno i zobaczyłam wielki budynek z błyszczącymi się wszędzie światłami pochodzącymi ze środka. Na zewnątrz było chyba milion zaparkowanych aut, które zostawiły plamy z błota na trawniku, który jestem przekonana, że nie wyglądał tak, zanim ta impreza się zaczęła. Gdy otworzyłam drzwi samochodu, muzyka uderzyła mocno w moją twarz. Nie było wątpliwości, że można było ją usłyszeć kilka mil stąd.
     - Jakim cudem rodzice tego chłopaka pozwolili, urządzić mu taką imprezę? – zapytałam sama siebie. Linda musiała zastanowić się nad tym, o co zapytałam, ponieważ odwróciła się, patrząc na mnie.
     - Nie pozwolili. Rodzice Trey’a wyjechali z miasta, a on ma personel, który posprząta później ten syf.
Niezręcznie przeszła na chodnik przez trawnik i zatrzymała się, by poczekać na mnie. Gdy weszłam jedną stopą na trawnik, mój obcas prawie utknął. Szpilki nigdy nie były dla mnie problemem. Mama kazała mi je nosić, gdy wychodziliśmy na spotkania rodzinne, ale nie w takich sukienkach jak ta, która cały czas się podwija, odsłaniając mój tyłek.
     - Zaczynam tego żałować, Linda. Nie chcę tam iść! – spojrzała na mnie z góry i z dołu, zanim potrząsnęła głową.
     - Dziewczyno, wyglądasz cholernie dobrze i tak się zachowujesz? Mogłabyś mieć wszystkich chłopaków na życzenie. Przestań zachowywać się jak kujon. No dalej! – porwała mnie do przodu, o mało co nie sprawiając, że się wywaliłam. Szłyśmy w kierunku drzwi, a gdy zapukałyśmy, nie dostałyśmy żadnej odpowiedzi.
     - Oh, przynajmniej zapukałyśmy – powiedziała, otwierając drzwi i wchodząc do środka, wlekła mnie za sobą. O Boże. Ta impreza była gorsza. O wiele gorsza. Zapach trawki, seksu i kto wie jeszcze czego, unosił się w powietrzu.
     - Linda, co to jest? – przeszłyśmy przez tańczący tłum, idąc prosto w kierunku kuchni. Zostałyśmy tam przywitane przez ludzi ze szkoły, którzy podawali sobie puszki piwa lub brali shoty tequili. Następny za następnym, oni wszyscy nigdy nie przestaną pić.
     - Linda, kochanie, widzę, że przyprowadziłaś przyjaciółkę – Chłopak, który był w naszym wieku, opierał się na ramieniu Lindy, przypatrując się mi przez cały czas. Czułam się ewidentnie niekomfortowo, bo zataczałam koła stopą na podłodze, aż nie spojrzałam z powrotem na Lindę.
     - To jest Chandler, i nawet o tym nie myśl. -  przeniosła swoje usta do jego ucha. – ona jest dziewicą. – wielkie brawa za dyskrecję, skoro mogłam to usłyszeć z drugiej strony cholernej kuchni! Usta bez imiennego idioty utworzyły ironiczny uśmieszek, podczas gdy lustrował moje ciało kolejny raz. Teraz, bardziej niż wszystko, żałuję założenia tej sukienki. Co jeśli mnie zgwałci? Nie planowałam stracenia dziewictwa w ten sposób. Odmawiam stracenia go z jakimś idiotą jak ten. Mam po prostu zamiar zostać tak blisko Lindy, jak to możliwe. Naprawdę nie chcę zostać dzisiaj zgwałcona, czy w jakikolwiek inny dzień. Próbowałam się patrzeć na wszystko, tylko nie na niego. Nie jest pewna, czy był to tak dobry pomysł. Moją uwagę przykuły cztery dziewczyny, tańczące i ocierające się o siebie swoimi ciałami. Kontynuowałam patrzenie na ten horror, podczas gdy ich ręce obijały się o każdego, muskając ustami szyję innych, aż docierały do ust.
         Naprawdę chciałam, musiałam odwrócić wzrok, ale było to coś, czego nigdy nie doświadczyłam w swoim życiu. Moja mama zawsze mówiła mi, że są tacy ludzie na tym świecie, ale nigdy nie natknęłam się na nich, aż do teraz. Moje spojrzenie nie opuściło tych dziewczyn, podczas gdy próbowałam zanalizować i spróbować zdać sobie sprawę, jakim cudem one odnajdywały w tym przyjemność. Przez cały czas całowały się z innymi, a ja kontynuowałam gapienie się na nie. W pewnym momencie jedna ręka którejś dziewczyny zawędrowała w części intymne partnera i była tam, aż dziewczyna odrzuciła głowę do tyłu z przyjemności. To była dla mnie wskazówka, by się odwrócić. Zwróciłam się do Lindy, która stała z wielkim, znanym wszystkim, uśmiechem na twarzy.
     - Podnieca Cię to, prawda? – uniosłam brew pytająco. O czym do cholery ona mówiła? Linda wywróciła oczami, odwracając się do jakiegoś faceta i zostawiła mnie samą z moim błądzącymi oczami. Każdy wydawał się spędzać tu świetnie czas. Mieli uśmiechy na twarzach, podczas gdy tańczyli, pili i robili te wszystkie nieodpowiednie rzeczy. Zdezorientowało mnie to bardzo. Coś bardzo złego, wyglądało na super zabawę. Naprawdę muszę stąd wyjść. To otoczenie miesza mi w głowie. Odwróciłam się w kierunku Lindy raz jeszcze, ale nie było jej tam, gdzie przedtem. Rozejrzałam się wokół, znajdując ją w jakimś kącie obściskującą się z tym facetem, który dziwnie się na mnie patrzył. O Boże, to była ostatnia rzecz, której chciałam. Wciąż się na nich gapiłam, czekając aż skończą, bym mogła z nią porozmawiać. Tak było, dopóki ręce tego chłopaka, nie zawędrowały pod sukienkę Lindy. Wtedy odwróciłam się szybko i odeszłam, tak daleko jak to tylko było możliwe. To nie może dziać się mnie. Nie znam tutaj nikogo! Rozpoznaję niektóre twarze ze szkoły, ale oni znają mnie jako Chace, nie Chandler. Nienawidzę Lindy w tym momencie. Jak mogła mnie tutaj zabrać i zostawić mnie samą!
     - Czemu, taka piękna dziewczyna jak ty, jest sama na takiej imprezie? – para silnych ramion owinęła się wokół mnie, a czyjeś usta zaczęły muskać moją szyję. Zapach alkoholu był tak mocny od tego chłopaka, że musiałam zmarszczyć nos w zniesmaczeniu. Próbowałam odciągnąć moją szyję, od jego ust, ale to tylko dawało mu więcej miejsca, by mógł bardziej swobodnie ją całować.
     - Złaź ze mnie, świnio! – krzyknęłam, spychając go z siebie. Odwróciłam się, by spojrzeć na zupełnie zalanego idiotę, który miał na twarzy zadowolony uśmiech. Zaczął podchodzić w moim kierunku, próbując chwycić mnie ponownie, kiedy ktoś go powstrzymał.
     - Myślę, że nie zrozumiałeś jej wiadomości świnio. Wyjdź, teraz, zanim Cię zmuszę! – po tym, zniknął natychmiastowo. Westchnęłam w uldze, patrząc na osobę, która możliwe, że uratowała mnie przed gwałtem. Moje oczy od razu spotkały się z jego, natykając się na te jasno brązowe oczy, które zapierały dech w piersiach. Justin.
     - Wszystko w porządku? – zapytał. Skinęłam, zanim zaczęłam się od niego oddalać.
     - Wiesz, nie powinnaś nosić tego typu sukienek, jeśli nie chcesz, by wszyscy faceci się do Ciebie kleili.– jego komentarz sprawił, że się zatrzymałam i odwróciłam w obronnej postawie.
     - Dla Twojej informacji, głupia Linda zmusiła mnie, bym ubrała tą sukienkę. Nie miałam wyboru. – zachichotał.
     - Kto by pomyślał, że przyszłaś tu z Lindą. – o cholera. To po prostu wyleciało mi z ust. Wystawił swoją rękę, by się ze mną przywitać.
     - Jestem Justin. – coś, czego nienawidzę, to bycie niegrzecznym dla kogoś, gdy kto jest dla Ciebie miłym, więc uniosłam swoją dłoń i powitałam go, mówiąc swoje imię. Starałam się zauważyć, czy był pijany albo naćpany, jednak nie był. Wyglądał perfekcyjnie, formując usta w uśmiechu, przez który zmiękłam w środku i na zewnątrz. Rozejrzałam się wokół niego, próbując znaleźć jego najlepszych przyjaciół, ale nikogo nie dostrzegłam. Cóż, to jest dziwne.
     - Chodź ze mną. – powiedział, chwytając moją dłoń i prowadząc mnie w kierunku schodów. Zaprowadził mnie do pralni i zamknął drzwi za nami. Spojrzałam na niego zmieszana, jednak ignorował mnie, otwierając drzwi, które prowadziły na zewnątrz. O Boże, czy on chce mnie porwać?
     - Co ty robisz? – dźwięk uderzającego się metalu o siebie wypełnił pomieszczenie. Przyłożyłam ręce do moich uszu, próbując zagłuszyć hałas.
     - Wszystko zrobione, chodź dalej! – Podeszłam w jego kierunku, znajdując wielką drabinę, prowadzącą na szczyt dachu.
     - Skąd mam mieć pewność, że nie zgwałcisz mnie tam na górze? – zapytałam żartując. Zachichotał, wzruszając ramionami.
     - Może dlatego, że ocaliłem cię przed gwałcicielem? Mam na myśli to, że mogłem Cię tam po prostu zostawić, abyś sobie z nim sama poradziła. – potrząsnęłam głową, wyobrażając sobie, jaka byłaby moja ufność do innych, jeśli nikt nie wtrąciłby się w to, co ten pijany idiota chciał mi zrobić.
     - Co do tego, wydaje mi się, że Ci nie podziękowałam, więc dziękuję.
     - Nie ma problemu. – podążyłam za nim, następnie wspinając się na szczyt, który był połączony z dachem, ułatwiając nam przeskoczenie tam. Rozglądając się wkoło, nie spodziewałam się zobaczyć, to co moje oczy dostrzegły w tej chwili. W całym tym miejscu były kwiatki, z różnymi dekoracjami i figurkami w pustych przestrzeniach. To wszystko wyglądało, jakby wyjęte z bajki z fontanną po środku tego miejsca. To odebrało mi dech w piersiach.
     - Przyjaciółka mojej mamy jest projektantką. Robi te wszystkie rzeczy, zarabiając na życie. – to miejsce naprawdę zapierało dech w piersiach.
     - Jeśli sądzisz, że to jest niesamowite, poczekaj, aż zobaczysz, co zrobiła z ogrodem. – uśmiechnęłam się na samą myśl. Moja wyobraźnia nie była tak dobra, by ocenić co prawdopodobnie mogło być w ogrodzie.
     - To jest po prostu piękne. Nie mogę oderwać wzroku. – odwróciłam się, by spojrzeć na niego. – Czemu mnie tu zabrałeś? – zapytałam. Nie chciałam zepsuć chwili, ale po prostu musiałam wiedzieć.
     - Nie wiem, chciałem tutaj przyjść, ale nie sam. – podszedł do ławki, z której był idealny widok na wejście ogrodu przy tym domu. Byli tam ludzie, mający swoją własną małą imprezę, robiąc te same wstrętne rzeczy, które robili inni wewnątrz domu.
     - Nie chodzisz zazwyczaj na imprezy takie jak ta, prawda? – pokiwałam głową.
     - Tak łatwo mnie przejrzeć? – to dla mnie trudne utrzymać twarz prosto, kiedy patrzę na takie rzeczy. Nie byłam przyzwyczajona, żeby żyć pełnią życia. Uczono mnie, żeby pójść do liceum, zdobywać dobre stopnie, być tak dobra jak tylko mogę i zdobyć najlepsze stypendium. I właśnie to wszystko wypaplałam Justinowi. Powiedziałam mu każdą, najdrobniejszą rzecz, której rodzice nauczyli mnie by robić, a której nie. Czekałam, aby to z siebie wyrzucić, ale nie wiedziałam komu mogę zaufać, a on już nigdy więcej mnie nie zobaczy, przynajmniej nie jako Chandler.
     - Nie znudziło cię ciągłe przestrzeganie zasad? Patrz na nich, wszyscy tam się świetnie bawią. Jutro rano pewnie obudzą się z bólem głowy, ale właśnie o to chodzi. Patrz. – wskazał palcem w kierunku kompletnie zalanego faceta wpychającego język do gardła swojej dziewczyny.
     - Słyszałem, że uczy się, by zostać doktorem. Ma już wszystko zaplanowane, stypendium, koledż czekający na niego. Ma zaplanowaną całą przyszłość, a tutaj kurewesko się nawala, jak właśnie możemy zobaczyć. Myślę, że wyrwie parę panienek dziś wieczorem. – zachichotałam głośno. Sposób w jaki to powiedział, naprawdę mnie rozśmieszył.
     - Więc co próbujesz mi doradzić, że powinnam odpuścić? Przespać się z tobą, tutaj i poczuć się niezależna? – tym razem to była jego kolej na parsknięcie śmiechem.
     - Tak bardzo jak bym tego chciał, to nie. To co ci próbuję powiedzieć, to... – przerwał, po czym rozejrzał się wokół, próbując coś znaleźć.
     - Poczekaj, mam pomysł. – podniósł się i ruszył do małego budynku w pobliżu, wracając z butelką wódki w ręku.
     - Zagrajmy w grę, nazywa się "Nigdy w całym moim życiu". Zacznę, powiem ci coś czego nigdy nie robiłem, ale jeśli ty to robiłaś, musisz napić się z butelki. Tak samo jeśli chodzi o mnie. – znam tą grę, zazwyczaj zawodnicy kończą pijani, jak cholera.
     - W porządku, zaczynasz. – nie widziałam nic złego w zagraniu z nim kilku rund.
     - Nigdy w całym moim życiu się nie uczyłem. – skończył z uśmiechem, sprawiając, że moja szczęka opadła ze zdumienia. Dopiero co powiedziałam temu dupkowi, że spędziłam całe moje życie na nauce, a on tak po prostu wykorzystał to przeciwko mnie.
     - Ty mały...
     - Nie chcę tego słyszeć. Po prostu pij. – otworzył dla mnie butelkę, podając mi ją. Pokręciłam głową, odmawiając zbliżenia butelki do moich ust. Tak, jestem cipą i się do tego przyznaję.
     - Czy znów muszę przeprowadzać z tobą te doktorskie gadki? Dawaj Chandler, napij się chociaż raz. Pokochasz to! – zdał sobie sprawę, że wciąż odmawiałam napicia się, więc popatrzył na mnie najsłodszym wzrokiem "szczeniaczka", jakim umiał.
     - Proszę, dla mnie? – próbowałam odwrócić wzrok, ale on nie ustępował, próbując zrobić wszystko, abym spojrzała mu w oczy. Po kilku minutach poddałam się, biorąc butelkę do ręki. Wzięłam głęboki
oddech i spojrzawszy na rzekomego przyszłego doktora, wzięłam łyka zawartości butelki.
Spodziewałam się palenia mojego gardła. Spodziewałam się, że zadławię się przy pluciu, kiedy moje gardło będzie palić, ale żadna z tych rzeczy się nie stała. Przełknęłam to płynnie i właściwie polubiłam ten smak.
     - Widzisz, nie było tak źle. – zakryłam swoje usta ręką, na samą myśl o rzeczach, których nigdy nie robiłam, których było dość sporo.
     - Nigdy nie całowałam się z dziewczyną. – Justin przewrócił oczami, zabierając mi butelkę z rąk i kierując ją do swoich ust. Kiedy skończył, westchnął z ulgą i popatrzył na mnie.
     - To dlatego, że nigdy nie całowałem się z facetem i nie chciałbym. – wiedziałam, że spodziewał się, że wezmę butelkę, ale tak naprawdę nigdy nie całowałam żadnego chłopaka. Moje życie polegało tylko na uczeniu się i zdobywaniu dobrych ocen.
     - Nigdy? – zapytał zaskoczony. Skinęłam głową.
     - Ale ty jesteś bardzo... – zlustrował mnie swoimi oczami, powoli zatrzymując się na moich piersiach, zanim przeszedł do moich oczu. Nie wiedziałam czy to sprawa alkoholu czy nie, ale nie czułam się niekomfortowo, kiedy się na mnie tak gapił. Chciałam, żeby światło przestało padać na mnie, aby szybko sprawić by wypił więcej z butelki.
     - Nigdy w całym moim życiu nie paliłam marihuany. – ponownie przyłożył butelkę do swoich ust, biorąc kolejny łyk alkoholu.
     - Nigdy w całym moim życiu nie dostałem dobrej oceny z żadnego przedmiotu. – przez to, musiałam sięgnąć po butelkę i znowu się napić.
     Kontynuowaliśmy grę, aż do opróżnienia butelki, co nie było dla mnie najlepszą częścią. Moje ciało nie było przyzwyczajone do takiej ilości alkoholu, przez co natychmiast zaczęłam odczuwać zawroty głowy.
     - Nie mogę uwierzyć, że nigdy nie przeżyłaś swojego pierwszego pocałunku. Mam na myśli, widziałaś się w lustrze? – po upływie czasu, zmieniłam swoją pozycję, kładąc nogi na ławce. Po zdjęciu szpilek, Justin pozwolił mi ułożyć sobie je na swoich kolanach.
     - To jest po prostu coś, co nigdy naprawdę mi nie przeszkadzało. Zostałam nauczona myśleć tylko o szkole, nie o tego typu rzeczach. – powiedziałam, wskazując na pustą butelkę na ziemi. Przysunął się do mnie, kładąc ręce na moim udzie, przesuwając nimi coraz wyżej i wyżej. Mój refleks był za wolny, żeby powstrzymać jego następny ruch.
     - Chodziło ci o takie rzeczy? – przycisnął swoje usta do moich, następnie chwytając moją dolną wargę w usta, ssąc ją.
     Może to dlatego, że byłam pijana lub może dlatego, że to był on. Bądź prawdopodobnie dlatego, że odkąd go poznałam, zawsze wyobrażałam sobie jakby to było całować jego usta. Nie wiem co to było, ale sprawiło że odwzajemniłam pocałunek. Na początku bałam się, że zrujnuję ten pocałunek, ale zdecydowałam podążać za moim instynktem i odwzajemnić go. Naprawdę nie chciałam kończyć tego pocałunku, ale zabrakło mi tchu. Justin zdawał się być w takim samym stanie co ja, odkąd oderwał swoje usta, tylko by jeździć nimi w dół mojej szyi. Mogłam poczuć jego język zataczający na niej koła, podczas gdy jego zęby łapały moją skórę, lekko ją podgryzając. Nigdy w życiu czegoś takiego nie czułam i chciałam więcej. W końcu jego usta odnalazły drogę, by wrócić do moich. Jego dłonie podnosiły materiał mojej sukienki coraz wyżej i wyżej, aż do momentu kiedy zauważył stringi, do których włożenia zmusiła mnie Linda. Spojrzał w dół. Jego oczy przybrały odcień ciemnego brązu, gdy z pasją z powrotem złączył nasze usta. Moje ciało dosłownie zawrzało, kiedy poczułam jego rękę, zagłębiającą się ku mojej prywatnej strefie. Mój ciężki oddech szybko zmienił się na głośny jęk, czując jego palce wchodzące we mnie. Szybko zamknęłam oczy, próbując przywołać mój mózg do porządku, by to wstrzymał. Moje własne ciało zdradzało mnie dla żądzy jego dotyku.
     - Justin! – chciałam go powstrzymać, ale skończyło się na tym, że zabrzmiało to tylko, jak głośny jęk. Nie mogłam nic z tym zrobić. Ruch pocierania jego palców sprawił, że uczucie rozkoszy przeszło przez całe moje ciało.
     - Boże, skarbie, nikt jeszcze nie wykrzyczał mojego imienia w ten sposób. – to w tej chwili musiało się skończyć!
     Próbowałam odsunąć go od siebie, ale skończyło się tym, że pociągnęłam go za koszulkę, a przyjemność tylko wzrosła. Jego druga ręka wędrowała po moim ciele, łagodząc moją skórę i próbując dotrzeć do moich piersi. Kiedy mu się to udało, lekko je ścisnął, powodując, że wygięłam plecy w łuk z czystej przyjemności. Jego palce znalazły moje sutki, tocząc koła wokół nich.
     - Justin, to musi... – ostry ból przerwał mi zdanie w połowie, jak Justin zaczął ssać to samo miejsce, co za pierwszym razem.
     - Przestań, proszę. – powiedziałam. Natychmiast oderwał się ode mnie, kompletnie wyczerpany. Spojrzałam na niego, z szeroko otwartymi oczami, zanim uciekłam. Poprawiłam sukienkę i chwyciłam w rękę moje szpilki, wracając z powrotem w kierunku imprezy.
     - Chandler! – usłyszałam jego krzyk, nadal się nie zatrzymując.
     Szukałam Lindy gdziekolwiek się dało i kiedy już ją znalazłam od razu chwyciłam jej ramię, szarpiąc ją do wyjścia bez żadnego słowa.
     - Jaki masz kurwa problem, Chand? – jęknęła z bólu przez swoje ramię, za które musiałam za mocno pociągnąć. Zatrzymałam się dopiero przed samochodem, odwracając się do niej.
     - Właśnie się kurwa obściskiwałam z cholernym Justinem Bieberem, to jest mój cholerny problem! – puściła moją rękę, uwalniając się, patrząc na mnie z szeroko otwartymi oczyma.
     - Woah, w tej chwili musisz mi opowiedzieć całą historię!

_________________________

     I jak piąty rozdział? Spodziewaliście się takiego czegoś? Jak myślicie co zrobi Justin?
Tutaj Natalia, mam nadzieję, że rozdział pomoże wam fajnie zacząć weekend :) Jest dłuższy niż poprzednie i zaczną prawdziwą akcję. Nawet nie wiecie, jak nie mogłam się doczekać, żeby dodać ten rozdział. Wreszcie scena z Chandler i Justinem! Oprócz akcji dojdą teraz też komplikacje, rozdziały będą znacznie ciekawsze i naprawdę będą trzymać w napięciu.
Razem z Justyną chciałyśmy wam bardzo podziękować za komentarze pod czwartym rozdziałem, uwielbiamy je czytać i dziękujemy wam za wszystkie miłe słowa <3 Wciąż was proszę o komentowanie, bo informujemy już około 50 osób, a jednak nie chcemy tego robić tak na nic. Więc jeśli czytacie proszę pamiętajcie o komentowaniu, chcemy wiedzieć czy nasze tłumaczenie nie idzie na marne. Chciałabym poprosić pod tym rozdziałem, żeby każdy kto czyta dał nam znać w komentarzu o sobie :)
Z racji, że to jedne z pierwszy rozdziałów, dodawałyśmy je dosyć często, ale teraz wracamy do dodawania raz w tygodniu, więc co tydzień w piątek będziemy dodawały nowy rozdział, jednak pamiętajcie, że będą one teraz znacznie ciekawsze i dłuższe. To następny dodaje Justyna, do piątku :)